بررسي ارتباط كيفيت زندگي و استقامت قلبي-تنفسي در بيماران مبتلا به ديابت نوع2
بررسي ارتباط كيفيت زندگي و استقامت قلبي-تنفسي در بيماران مبتلا به ديابت نوع2
ديابت از جمله بيماري هاي متابوليك است كه از مشخصه آن ها افزايش مزمن قند خون و اختلال متابوليسم كربوهيدرات، چربي و پروتئين مي باشد. اين بيماري در نتيجه وجود نقايصي در ترشح انسولين، كاركرد انسولين يا هر دو ايجاد مي گردد. اين بيماري مزمن ميتواند عواقب جدي كوتاه مدت و بلندمدتي را ايجاد كند كه بر سلامت و كيفيت زندگي بيماران تأثير ميگذارد Quality of life-QOL ، تعداد كل بيماران ديابتي در سراسر جهان در حال افزايش مي باشد. ديابت يكي از سريع ترين چالش هاي رو به ر شد سلامت جهاني در قرن بيست و يكم است. عوامل خطر غير قابل تغيير عبارتند از سن، ژنتيك و عوامل اجتماعي جمعيت شناختي؛ در حالي كه عوامل خطر قابل ا صلاح شامل رژيم غذايي ناسالم، چاقي تعريف شده با شاخص توده بدني بيشتر از 30 كيلوگرم بر مترمربع، كم تحركي، مصرف دخانيات و مصرف الكل و ... ميباشد. بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 براي درمان خود فشار زيادي تحمل مي كنند و آنها كمتر از افراد سالم است. . از طرفي QOL براي بيماران ديابتي مزمن، نميتوان به درمان كامل دست يافت و اقدامات باليني ميتواند تخمين خوبي از كنترل بيماري ارا ئه دهد، ا ما هدف نهايي مراقبت از جلوگيري از بدتر شدن QOL بیمار است. ديابت درك عوامل پيش بيني كننده و شناسايي عوامل خطر QOL مهم است و اين عوا مل ممكن است براي پيشگيري مورد هدف قرار گيرند. از طرف ديگر عوارض عروقي ناشي از ديابت در طول زندگي، بيماران را با افزايش سكته هاي قلبي و مغزي، نارسايي كليوي، نابينايي و قطع عضو روبرو مي سازد كه بار سنگين هزينه هاي درماني را بر آنان تحميل مي كند. اگرچه فعاليت جسماني يك درمان تو صيه شده در ديابت است، با اين حال اين بيماران از فعاليت اندكي برخوردار هستند. محققان برآورد نموده اند كه 37 تا 60 در صد از بيماران ديابتي، فعاليت جسماني اندكي دارند. فعاليت جسماني و آمادگي قلبي-تنفسي ناشي از آن با چندين فوايد سلامتي از جمله كاهش خطر ديابت، عوارض قلبي-عروقي و مرگ و مير مرتبط است. يك متغير مرتبط با پيش بيني مرگ و مير و به عنوان يك متغير مرتبط با سلامت در بيماران ديابتي مي باشد بنابراين آمادگي قلبي-تنفسي ميتواند در تعيين راهكارها و بر نامه هايپيشگيري اوليه و ثانويه بيماري هاي قلبي- عروقي در بيماران مبتلا به د يابت نوع 2 مورد توجه باشد. با توجه به اينكه عوامل مرتبط با پيش بيني و شناسايي عوامل خطر QOL اهمیت دارد، اندازه گيري و بررسي ارتباط آمادگي قلبي-تنفسي به عنوان يك متغير آمادگي جسماني مرتبط با سلامت با QOL بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 ضرورت دارد.
منبع: بررسي ارتباط كيفيت زندگي و استقامت قلبي-تنفسي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2: اکبر قلاوند و همکاران: مجله علوم پزشكي رازي دوره 29 ، شماره 9، آذر 1401
